Izba pamięci

Wiesław Michnikowski

Z głębokim żalem przyjeliśmy wiadomość o śmierci naszego Absolwenta Wiesława Michnikowskiego wybitnego aktora..

Absolwent III LO im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie. W 1946 zdał egzamin eksternistyczny w Szkole Dramatycznej w Lublinie. Był kolejno aktorem Teatru Domu Żołnierza w Lublinie (1945–1946), Teatru Miejskiego w Lublinie (1946–1947), Teatru Klasycznego w Warszawie (1947–1948), Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie (1948–1951), Teatru Młodej Warszawy (1951–1956), Teatru Komedia w Warszawie (1956–1957), Kabaretu Wagabunda (1957–1958), Teatru Współczesnego w Warszawie (1958–1970), Teatru Polskiego w Warszawie (1970–1971), ponownie Współczesnego (od 1971).

Poza teatrem popularność przyniosły mu występy estradowe, filmowe i telewizyjne. Był jedną z gwiazd telewizyjnego Kabaretu Starszych Panów, kabaretu „Dudek” oraz radiowego Podwieczorku przy mikrofonie.

Do najbardziej znanych ról filmowych Michnikowskiego zalicza się postać Jej Ekscelencji w Seksmisji Juliusza Machulskiego. Aktor występował także m.in. w filmach Rififi po sześćdziesiątce, Gangsterzy i filantropi, Otello z M-2, Skutki noszenia kapelusza w maju oraz Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy oraz serialu Czterej pancerni i pies. W polskiej wersji językowej serialu animowanego Smerfy użyczył głosu postaci Papy Smerfa. Wystąpił w przedstawieniu Teatru Telewizji Nikt mnie nie zna. Wiesław Michnikowski zmarł 29 września 2017 w Warszawie.

(źródło: WIkipedia)

Janusz Zajdel - absolwent naszego Liceum rocznik 1954/55

Ukończył fizykę na Uniwersytecie Warszawskim i przez wiele lat pracował w Centralnym Laboratorium Ochrony Radiologicznej, gdzie na początku lat 80. był współzałożycielem komisji zakładowej NSZZ „Solidarność”. Był aktywnym członkiem ZAiKS-u, stanowczo sprzeciwiając się łamaniu praw autorskich.

Specjalista w zakresie fizyki jądrowej. Autor artykułów, broszur, skryptów i książek popularnonaukowych.

Jako autor fantastyki debiutował na łamach czasopisma „Młody Technik” opowiadaniem Tau Wieloryba w 1961 roku. Opublikował 83 opowiadania w różnych czasopismach. Jego początkowe utwory były wierne klasycznej konwencji science-fiction. Opisywał w nich kontakty z obcymi cywilizacjami, loty kosmiczne, dziwne wynalazki. Głównym jego osiągnięciem była jednak seria powieści socjologiczno-politycznych, z których pierwszą był wydany w roku 1980 Cylinder van Troffa. Zajdel przedstawiał w nich i badał społeczeństwa totalitarne, ograniczone, kontrolowane.

Faktycznie twórczość powieściowa Zajdla to utwory o charakterze dystopii, dowodzące niemożliwości stworzenia społeczności doskonałej przez narzucone odgórnie reguły. Bez trudu można doszukać się też odnośników do współczesnej mu rzeczywistości, co pozwala nawet uznać je za powieści polityczne w fantastycznym kamuflażu[3]. Jedna z najpopularniejszych jego powieści – Limes inferior – ukazuje Ziemię, której narzucono „jedyny słuszny” system i która jest pod stałym nadzorem „Wielkiego Brata”. W sposób jednoznaczny odwoływał się do antyutopii, np. jeden z bohaterów Paradyzji nosi nazwisko Nikor Orley Huxwell (anagram: Orwell + Huxley, klasycy antyutopii).

Działalność Zajdla stanowiła inspirację dla wielu fantastów młodszych generacji i zrodziła cały nurt fantastyki socjologicznej w Polsce (np. Maciej Parowski, Marek Oramus, Andrzej Krzepkowski). Jego utwory przekładane były na białoruski, bułgarski, czeski, esperanto, fiński, niemiecki, rosyjski, angielski, słoweński i węgierski. Był działaczem międzynarodowego fandomu science fiction i członkiem World SF.

Zajdel zmarł w trakcie prac nad swoją kolejną powieścią, Drugie spojrzenie na planetę Ksi, która miała być kontynuacją Całej prawdy o planecie Ksi.

(źródło: WIkipedia)

 

Ryszard  Kalpas  (1906-1940)

 

 

 

Źródło: www.geni.com/people/Ryszard-Kalpas/6000000001165962476

 

Najstarszy z 3 braci Kalpasów, którzy uczyli się w naszej szkole.

Urodził się 31 grudnia 1906 r. w Samarkandzie (?), w carskim Turkiestanie. Był synem pracownika bankowego – Antoniego i Aldony z Radziejowskich. Zginął tragicznie w Katyniu w kwietniu 1940 r.

Jego rodzina uciekając z ogarniętej rewolucją Rosji w 1918 roku przedostała się przez Odessę do Turcji, gdzie spędziła 5 lat. Mieszkali w Stambule tuż nad Bosforem, więc często

 ojciec wyrzucał przez okno prosto do wody swoich synów co spowodowało, że byli później świetnymi pływakami. Pobyt w Turcji przyczynił się też do poznania przez Kalpasów, w tym Ryszarda, kolejnego języka – tureckiego, po rosyjskim, francuskim i angielskim.

            Kiedy tylko wybuchła Niepodległa  matka zadecydowała, że chłopcy muszą się uczyć w Polsce. Rodzina wracała do Niej w 3 turach. W pierwszej zostali wysłani najstarsi bracia – Ryszard i Roland (zob.). Podjęli oni naukę w I Gimnazjum Męskim Magistratu  m. st. Warszawy im. Jen. Sowińskiego kończąc maturą w 1927 roku.

            Po maturze Ryszard został słuchaczem Szkoły Podchorążych Saperów w Warszawie, która mieściła się przy ul. Nowowiejskiej róg Topolowej. Od 1931 r. służył jako saper w Batalionie Elektrotechnicznym w Nowym Dworze Mazowieckim.

            W lutym 1936 r. bierze ślub z Ireną Dobińską w kościele garnizonowym na Długiej w Warszawie. Po ślubie zamieszkują w jego macierzystej jednostce wojskowej. W 1938r. został adiutantem baonu. 15 marca 1939 r. został odkomenderowany do Wyższej Szkoły Wojskowej w Warszawie,  a 19 marca – w imieniny Marszałka Piłsudskiego otrzymuje awans na kapitana.

 Kiedy wojna stała się faktem otrzymał przydział do Armii „Łódź”.  30 sierpnia pożegnał się z żoną na Dworcu Gdańskim i udał się na front. Stamtąd przysłał kartkę z pozdrowieniami i informacją, że przyśle żonie pensję. A potem z końcem grudnia przyszła kartka od niego z Kozielska, że jest zdrowy i że żyje. Jednak ta wiadomość od męża nie uspokoiła jej. „….Wiedziała swoje: trafił do Rosji, a stamtąd się nie wraca. Bolszewizm pożera wszystko, co dobre, więc Ryszard już nie wróci”

Nie myliła się. 13 kwietnia 1943 r. z ulicznej szczekaczki padła informacja o znalezieniu pod Smoleńskiem masowych grobów rozstrzelanych polskich oficerów. Miała złe przeczucia, które potwierdziły się 2 dni później kiedy to w „szmatławcu”, niemieckiej gazecie, znalazła na liście nazwisko męża. Rozkaz rozstrzelania Ryszarda podpisany został na 2  kwietnia 1940 roku, na dzień przed jego imieninami.

O Katyniu przez długie lata nie wolno było mówić, więc podawała, że jej mąż zginął w działaniach wojennych w 1939 r., choć „milczenie było trudne, bo prawda we mnie krzyczała. A czasy były takie, że nawet popłakać się nie było można, żyłam więc jakby obok. Z zakneblowanymi ustami”

Rok 1989 przyniósł zmiany w Polsce i jej życiu. W październiku pojechała do męża do Katynia. Potem była tam jeszcze kilka razy.

Ryszard Kalpas był odznaczony Krzyżem Zasługi, a pośmiertnie awansowany na majora.

 

Ponadto ofiarami wojny byli:

 

• jego żona – Irena, która przeżyła obóz Ravensbrück i została wdową, bo ogromnie kochała Ryszarda.”Nikt mi się już potem nie podobał. Ciągle porównywałam. Ryszard to miłość jedyna w moim życiu”. Zmarła w 2012 r.
• jego matka – Aldona, zginęła w 1943 r. w Auschwitz.
• jego brat – Rajmund (zob.) lotnik, który w 1940 r. zginął we Francji.
• jego siostra – Jolanta – działaczka konspiracyjna, rozstrzelana na ulicach Warszawy podczas powstania w 1944 r.

 

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: Irena Kalpas, Marcin Ludwicki, F27.Czy tu jeszcze rosną róże?, Nowy Sącz 2007; Irena i Ryszard w Tyg. Pow.12/2010; Internet.

 

Mieczysław Gągorowski     (1922 -1952)

 

 

Zdjęcie maturalne

 

 

Zdjęcie z okresu Powstania Warszawskiego

Źródło: https://www.1944.pl/.../mieczyslaw-gagorowski,13630.html 

 

          Mieczysław Gągorowski urodził się 1 stycznia 1922 r. w Warszawie. Był synem Józefa i Jadwigi  z d. Dolman. Naukę w Gimnazjum   i Liceum  rozpoczął w roku szkolnym 1932/33, a zakończył maturą na tajnych kompletach w  roku 1940. Równocześnie z nauką na nich rozpoczął działalność konspiracyjną. Od 1942 r. był żołnierzem Narodowej Organizacji Wojskowej, która wchodziła w skład Armii Krajowej  (NOW-AK).

Walczył w powstaniu warszawskim na Woli, Starówce i w Śródmieściu w zgrupowaniu AK mjr Bartkiewicza.  Zakończył powstanie w stopniu podporucznika. Po upadku powstania był więźniem oflagów w Bergen-Belsen i Lubece nosząc  jeniecki numer 1514.

Przez „zieloną granicę” w styczniu 1946 r. wraca do Polski i podejmuje konspiracyjną działalność w komórce mikrofotograficznej przy Prezydium Stronnictwa Narodowego, w której były szyfrowane informacje przed wysłaniem ich za granicę. Bezpieka przerywa jego działalność aresztując go w kwietniu 1946 r., w rezultacie czego został skazany na 6 lat wiezienia. Jednak na mocy amnestii wychodzi na wolność w 1949 r., by po dwóch latach wznowić swoją działalność konspiracyjną w tzw. Punkcie Informacyjnym, który podlegał Radzie Politycznej SN na Emigracji. Ponownie aresztowano go 28 listopada 1951 r. i oskarżono o szpiegostwo na rzecz wywiadu amerykańskiego. Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie skazuje go 25 kwietnia 1952 r. na karę śmierci z utratą praw publicznych na zawsze i przepadkiem całego mienia, gdyż jak czytamy w sentencji wyroku „…skorzystawszy w 1949  z dobrodziejstwa  amnestii, po wyjściu z więzienia powraca na drogę zbrodniczej działalności przeciw Polsce Ludowej. Wykazał, że żadne środki natury represyjno-wychowawczej nie są  w możności odwieść go od drogi  walki z ustrojem państwa polskiego, i dlatego jedyną słuszną karą dla skazanego jest kara śmierci”.  Wyrok został utrzymany w mocy decyzją 9 lipca 1952 r. przez NSW, a prezydent Bolesław Bierut nie skorzystał z prawa łaski decyzją z 17 października 1952 r. Wraz z innymi został rozstrzelany 24 października 1952 r. w więzieniu mokotowskim. Symboliczny grób Mieczysława Gągorowskiego  znajduje się w Kwaterze na   Łączce Cmentarza Wojskowego.

 

Oprac.: Ryszard Kozera na podstawie: IX Sprawozdanie za rok szkolny 1932/33, Warszawa 1933; www.1944.pl / powstańcze biogramy; Wikipedia;  J. Żaryn, Karta 291/52 indeksu represjonowanych IPN.

Seweryn Bronisław Bielicki  (1913 - ...)

 

źródło: CAW AP I.481.B.6556.

 

Urodził się 8 czerwca 1913 r. w Warszawie. Był synem Jana Henryka i Sabiny ze Skórkowskich. Mieszkał wraz z rodzicami przy Wroniej 51 m. 39. Do Gimnazjum został przyjęty do I-ej klasy 1 września 1923 r., które zakończył maturą w 1934 r.

         Bezpośrednio po jego ukończeniu wcielony do Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim, w której przebywał od 19 września 1934 r. do 27.VI 1935 r. W opinii Komendanta Szkoły o Absolwencie czytamy, że był energiczny o dużym poczuciu ambicji osobistej. Charakter miał wyrobiony w stopniu dostatecznym. Obowiązkowy i pilny. Wyrobienie towarzyskie duże. Dyscyplina i lojalność duża. Zdolność dowodzenia  i rozkazywania duże. Instruktor dobry. Cechowała go też duża wytrzymałość fizyczna. Ruchliwość duża. Wymowa dobra. Inteligentny, zdolny, umysł bystry. Pamięć dobra. Orientuje się dobrze i szybko. Na otoczenie wywiera wpływ dodatni. Stosunek do podwładnych łagodny lecz wymagający. Wytrwały w pracy, dokładność dostateczna. Zaradność duża.

         Komendant wystawił mu ogólną ocenę – bardzo dobry. Szkołę Podchorążych kończy w stopniu zadawalniającym  z lokata  54/76 i otrzymał tytuł podchorążego rezerwy.

 

 

Oprac. Ryszard Kozera na podstawie: CAW AP I.481.B.6556.

 

 

Henryk  Tadeusz  Durczyk (1913 - ...)

 

źródlo: CAW  AP I.481.D.6585.

 

Urodził się 8 września 1913 r. w  Warszawie. Syn Antoniego – pracownik tramwajów miejskich  i  Małgorzaty  z d. Jaszczak. Wyznanie  rzym.-kat.,  narodowość polska. Mieszkał  z  rodzicami przy  Chłodnej  51 m. 4. Do Gimnazjum był przyjęty do I klasy od września 1924 r. , które  zakończył maturą w 1933 r.

         9 września 1934 r. wcielony do Szkoły Podchorążych  Rezerwy Artylerii we  Włodzimierzu  Wołyńskim. W opinii  Komendanta  Szkoły odznaczał się dużym poczuciem honoru, dużą ambicją, był staranny i obowiązkowy oraz zdyscyplinowany. Cechowała go duża inteligencja, bystrość umysłu, szybko orientował się, ale nie umiał  zużytkować posiadanych wiadomości. Był sprawiedliwy i  lubiany przez  podwładnych. Wyszkolony dobrze i to sprawiało, że nadawał się na dowódcę plutonu lub oficera zwiadowczego. Komendant ocenił go ogólnie na ocenę – dobry.

         W ankiecie personalnej absolwenta czytamy, że  był  bardzo wysportowanym, uprawiał m.in. koszykówkę, kolarstwo, łyżwiarstwo. Z Gimnazjum wyniósł znajomość języka niemieckiego

         Szkołę kończy w 1935 roku w stopniu  zadawalającym  z lokatą  50/76 i tytułem podchorążego rezerwy.

         W latach 1936 – 39 pracował w Zakładach  Akumulatorowych  Tudor  w Piastowie  i  w Warszawie. W tym samym czasie podjął studia na Politechnice Warszawskiej na Wydziale Mechanicznym, gdzie studiował do wybuchu wojny.

         Bierze udział w kampanii wrześniowej 1939 r., którą  zakończył  w niewoli niemieckiej,  oflag – Waldenberg, gdzie przebywał do 1945 r.

         W latach 1945 – 46 służył  w Wojsku  Polskim.

         W 1949 r. ukończył  Szkołę Główną Handlową uzyskując tytuł magistra ekonomii.

         Od 1949 r.  do 1979 r.  pracował  w  administracji  państwowej  w następujących  instytucjach:

• Ministerstwo  Przemysłu  i  Handlu,
• Ministerstwo  Handlu   Wewnętrznego,
• Ministerstwo  Gospodarki  Komunalnej,
• Najwyższa  Izba  Kontroli, w której  był zatrudniony od 1 lutego 1960 r. do 30czerwca 1979 r. Był tu m.in.  doradcą  ekonomicznym. Stąd  też przeszedł  na  emeryturę.     

         Był odznaczony: 

      - Złotym  Krzyżem  Zasługi ( 1972),

      - Krzyżem  Kawalerskim  Orderu  Odrodzenia  Polski (1979).

 

Oprac.:  Ryszard  Kozera na podstawie: Wilgat J., Leksykon  Sowińszczaków, maszynopis;  Archiwum  NIK;  CAW  AP I.481.D.6585.

 

 

 Władysław  Szczepan  Morawski  (1913 – 1987)

 

Źródło: CAW AP 675.

 

Urodził się 13 sierpnia 1913 r. w Warszawie. Był synem Józefa i Rozalii z Prusinowskich. Wraz z rodzicami mieszkał przy ul. Rybaki 29 m.88. Naukę w Gimnazjum rozpoczął od września 1923 r. , a zakończył maturą w 1931 r.

         Bezpośrednio po jego ukończeniu odbył roczne studia na Wydziale Matematycznym Uniwersytetu Warszawskiego, a potem wstąpił do wojska.

         Najpierw był słuchaczem Szkoły Podchorążych Artylerii we  Włodzimierzu Wołyńskim od 12 sierpnia 1932 r.  do 23 czerwca 1933 r., którą ukończył z wynikiem zupełnie dobrym z lokatą 4/68. W 1935 r. kończy Szkołę Podchorążych Artylerii w Toruniu, którą kończy z wynikiem zadawalającym  i  lokatą  6/144 z tytułem podchorążego rezerwy.

         Z obu szkól miał prawie identyczną ocenę Komendantów o Absolwencie. Można z nich wyczytać, że był bardzo zdolnym, pracowitym, zupełnie samodzielnym. Posiadał bardzo duże wiadomości teoretyczne, praktycznie też dobrze przygotowany. Zachowanie wzorowe. Inteligencja bardzo duża, bardzo energiczny, pełen inicjatywy. Miał charakter zupełnie wyrobiony. W miarę poważny. Doskonała prezencja. Fizycznie bardzo dobrze wyrobiony, gdyż miał duże zamiłowanie do sportu  - uprawiał wioślarstwo, pływanie lekkoatletykę boks i łyżwiarstwo. Był człowiekiem bardzo taktownym i towarzysko obytym. Nadzwyczaj koleżeński. Bardzo pomagał kolegom. Był bardzo dobrym starszym klasy. Nic więc dziwnego, że do promocji wystawiono mu ocenę ogólną – wybitny.

         Po jej ukończeniu w stopniu podporucznika został skierowany na Politechnikę Warszawską.

         Bierze udział w kampanii wrześniowej 1939 r.

         Zmarł 24 maja 1987 r.

 

Oprac.: Ryszard Kozera  na postawie: Wilgat J., Leksykon Sowińszczaków, maszynopis;  CAW AP 675.

 

 

Zygmunt   Romuald  Figurzyński  (1911 - 1974)

 

źródło: Archiwum PW akta os.3862

 

Urodził się 1 kwietnia 1911 r. w  Błagowieszczeńsku nad Amurem  (Syberia Wschodnia). Był synem Stanisława i Julii. Tamże uczęszczał do rosyjskich szkół: niższej i średniej. W roku 1925 wrócił wraz z rodzicami do Polski zamieszkując w Warszawie przy Leszno 60 [w czasie wojny dom został spalony a po wojnie rozebrany]. Tutaj rozpoczął naukę w I Gimnazjum, która zakończył w 1928 r. uzyskując maturę.

         Bezpośrednio po maturze wstąpił na Wydział Elektryczny Politechniki Warszawskiej, specjalizując się w zagadnieniach trakcji elektrycznej. Uzyskał dyplom inżyniera za pracę  „Elektryfikacja trakcji kolejowej Warszawa – Zakopane” z wynikiem dobrym w 1933 r. Po studiach pracuje do wybuchu wojny w Biurze Elektryfikacji Węzła Warszawskiego jako kierownik działu sieci. We wrześniu 1939 r. został ranny. W czasie okupacji niemieckiej pracował na kolei w Warszawie jako majster sieciowy (1.III. 1940 – 1VIII.1944) przy odbudowie trakcji elektrycznej ruchu podmiejskiego, tak bardzo potrzebnego dla funkcjonowania życia miasta. Podaje też, że należał do kolejowej organizacji konspiracyjnej. Jednocześnie w latach 1942-43 i 1943-44 wykładał kolejnictwo elektryczne w Państwowej Szkole Zawodowej.

         Od stycznia 1945r pracował w DOKP Warszawa, przy odbudowie trakcji elektrycznej linii Warszawa – Otwock jako kierownik Działu Elektryfikacji. Od lipca 1946r. do marca 1947r. przebywał jako stypendysta UNRRA ze skierowaniem Ministerstwa Komunikacji na studiach uzupełniających w USA i Anglii.

         Po przyjeździe do Polski pracował w Biurze Elektryfikacji Kolei w Warszawie na stanowisku Naczelnika Wydziału Technicznego, a następnie Naczelnika Wydziału Zasilania do stycznia 1950 r. Jednocześnie od 1945 r. pracował jako asystent w Katedrze Kolei Elektrycznych PW prowadząc pracę naukową. Był kierownikiem katedry (1954), profesorem nadzwyczajnym (1959), a w 1969 r. został profesorem zwyczajnym. W jego dorobku jest wiele artykułów w pismach fachowych i współdziałał w wielu publikacjach zbiorowych. Dość duże znaczenia mają jego książki, podręczniki i skrypty, z których czerpie swoją wiedzę polska  kadra specjalistów z dziedziny trakcji elektrycznej.

         Żonaty był z Ireną z d. Kmita, z którą miał 2 dzieci: syna Zbigniewa (1940) i córkę Ewę (1944).

 

         Za całokształt pionierskiej pracy w elektryfikacji kolei w Polsce i zasługi dla kraju był odznaczony:

-  Srebrnym Krzyżem Zasługi (1938)

-  Brązowym Krzyżem Zasługi (1945)

-  Złotym Krzyżem Zasługi (1952)

-  Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1973).

 

Zygmunt  Figurzyński  zmarł 31 sierpnia 1974 r. w Warszawie .Spoczywa  na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburgskim w alei 54 nr 30.

 

Ryszard  Kozera  na podstawie: Archiwum PW, akta  os. 3862; Szulc .E., Cmentarz Ewangelicko-Augsburgski w Warszawie, Warszawa 1989, s. 123nn.

 

 

Henryk Wacław Burno  (1909 -…)

 

  źródło: CAW  AP I.481.B.15321

 

         Urodził się  26 maja 1909 r. w Warszawie.  Był  synem Jana –ślusarza  i Jadwigi  z  Gurzyńskich.  Wyznanie rzym.-kat., narodowość polska.  Mieszkał wraz  z  rodzicami  przy  ul.  Pańskiej 101 m.5.

         Naukę  w  Gimnazjum  rozpoczął  od września  1923 r., a  zakończył maturą w 1929 r.

         Bezpośrednio po maturze  rozpoczął  studia  na Uniwersytecie  Józefa Piłsudskiego ( dziś Uniwersytet Warszawski)  na Wydziale  Matematyczno-Przyrodniczym, kierunek geografia. Studia  przerywa   by spelnić   obowiązek wojskowy.           

         Został  słuchaczem  Szkoły  Podchorążych  Rezerwy Piechoty w Zambrowie od  18 września 1933 r.  do 15 lipca 1934r.  W charakterystyce  Komendanta Szkoły o Absolwencie  czytamy,  że był  energiczny o dość dużej inicjatywie. Z dość dużym poczuciem honoru  i  godności osobistej. Charakter  miał wyrobiony. Był  pilnym  i  z dużą ambicją pracy. Fizycznie  wytrzymały. Inteligencja duża. Umysłowo  dobrze  rozwinięty. Pamięć  i  bystrość  umysłu dostateczna. Odporny na wpływy. Przyzwyczajenie do rygoru duże. Stosunek do podwładnych dobry. Nadaje się na dowódcę plutonu.  Komendant do promocji wystawił mu ocenę ogólną -  dobry. Z takim też wynikiem i lokatą 11/16  z tytułem podchorążego kończy Szkołę.  Po odbyciu służby wojskowej występuje z Uniwersytetu w 1934 r.

         Z  zachowanych  dokumentów  wynika,  że  w 1935 r.  mieszka  przy ul. Wesołej 4 m.8.  Ponadto dowiadujemy się,  że w 1937 r.  jest urzędnikiem Banku Gospodarstwa  Krajowego.

 

Oprac.: Ryszard Kozera na podstawie: CAW  AP  I.481.B.15321;  Archiwum UW  RP 30664.

 

 

- Bogdan  Michał  Bagiński  (1913 – 1939)

 

                         

    jako Maturzysta                       jako  Podchorąży

                           Źródło:  CAW  AP 2267

 

         Urodził  się  23 czerwca 1913 r.  w  Wysokiem  Mazowieckiem.  Był synem Edwarda – urzędnika  państwowego  i  Władysławy  z  Krupińskich.  Wyznanie  rzym. – kat., narodowość polska.  Mieszkał  wraz  z  rodzicami na warszawskim Żoliborzu przy placu Wilsona 4 m.36.

          Naukę w Gimnazjum rozpoczął od września 1923 r., a zakończył maturą w 1933 r.

         Bezpośrednio po maturze  wstąpił  jako ochotnik do wojska  i  został przyjęty do Szkoły Podchorążych  Rezerwy Artylerii  w Toruniu,  którą   ukończył w 1934 r. z wynikiem  zupełnie  dobrym  i  lokatą  58/132 z tytułem podchorążego rezerwy. W opinii Komendanta  Szkoły o Absolwencie czytamy, że był średnio zdolnym lecz bardzo pracowitym i sympatycznym. W pracy wykazywał zupełną  samodzielność. Przygotowanie teoretyczne bardzo dobre, praktyczne dobre. Zachowanie się przed frontem dobre. Inteligentny o dość dobrej i szybkiej orientacji. Pamięć duża. Wyrobienie życiowe bardzo duże. Szczery o dużym poczuciu etyki. Bardzo koleżeński. Wyrobienie towarzyskie duże. Bardzo duża lojalność służbowa. Wytrzymałość i sprężystość fizyczna duża. Komendant wystawił mu do promocji  ocenę ogólną – bardzo dobry.

         Tylko tyle możemy się o nim dowiedzieć na podstawie zachowanych dokumentów w Centralnym Archiwum Wojskowym .  Zaś  od  Jerzego Wilgata wiemy, że Bogdan Bagiński  zaginął  podczas  wojny  obronnej 1939 r.  Jego symboliczny  grób  znajduje się  na warszawskich  Powązkach  (kw. 297/2).

 

 

Oprac.: Ryszard Kozera na podstawie: CAW  AP 2267.

 

 

 

Mieczysław  Roman  Dębek  (1914 -…)

 

         

    … maturzysta                   …podchorąży

             źródło: CAW AP  I.481.D.2223

 

 

         Urodził  się  11 października  1914 r.  w  Warszawie.  Był  synem  Bolesława – inkasenta Tramwajów miasta Warszawy  i Stanisławy z Pawłowskich. Wyznanie rzym.-kat., narodowości polskiej. Mieszkał wraz   z rodzicami przy ul Ząbkowskiej 37 m.30. Naukę w Gimnazjum rozpoczął od września 1925r. Był tutaj prezesem kół: Czerwonego Krzyża,  Sodalicji Mariańskiej i Kółka Obrony Kresów Zachodnich oraz chóru szkolnego. Świadectwo maturalne uzyskał w 1934 r.

         Bezpośrednio po Gimnazjum został wcielony jako ochotnik do Szkoły Podchorążych Piechoty (29.IX.1934 – 16.VII.1935), a następnie przeniósł się do Szkoły Podchorążych Artylerii w Toruniu  (17.VII.1935 – 12.VIII.1937), którą

kończy z wynikiem dobrym, z  lokatą  133/134  z  tytułem  ogniomistrza podchorążego rezerwy.

         W opinii  Komendanta  Szkoły czytamy, że był mało zdolny lecz pracowity. Lubi korzystać z pomocy kolegów. Zachowanie się przed frontem dość dobre. Posiada wiadomości teoretyczne i praktyczne przeciętne. Średnio inteligentny, orientuje się bardzo powoli. Fizycznie mało rozwinięty. Bez specjalnych  zainteresowań  - co jednak stoi w sprzeczności  z danymi  ankiety które podają,  że uprawia  sporty: narciarstwo,  kolarstwo,  łyżwiarstwo, kajakarstwo, a ponadto, że jest bardzo umuzykalniony – interesuje się muzyką, śpiewem,  gra na skrzypcach oraz zajmuje się malarstwem. Towarzysko mało wyrobiony wymaga ojcowskiej  ręki kierowniczej. Ocena ogólna – dość dobry.

 

opr.  Ryszard  Kozera  na podstawie:  CAW AP  I.481.D.2223

 

Witold  Kehl  (1911 – 2009)

               

 Fot. ze zbiorów rodziny      źródło: CAW AP 1601/76/353

             1929 r.                              

        

        

Urodził się 6 listopada 1911 r. w Warszawie.  Był  synem  Jana  i  Marty  z  Keslerów. Wyznanie  ewangelicko – augsburgskie,  narodowość  polska. Mieszkał  wraz  z  rodzicami  przy ulicy Chłodnej 38. W latach 1918 – 1925 uczęszczał do szkoły powszechnej  (7 klas). Do Gimnazjum został przyjęty we wrześniu 1925 r., które  ukończył maturą w roku 1931.

         Bezpośrednio po jego ukończeniu wstąpił na ochotnika do Szkoły Podchorążych Piechoty w Nisku n/Sanem, którą ukończył w 1933r.

         W latach 1933 – 1936  był pracownikiem fizycznym  w  Garbarni  Braci Pfeiffer w Warszawie przy ul. Okopowej. Od  roku 1936 do 1939  był pracownikiem umysłowym w Zakładach Farmaceutyczno-Przemysłowych.

         W dniu wybuchu wojny 1 września 39 r. zmobilizowany w 44 p.p. we Włodzimierzu Wołyńskim – po kilkunastu dniach zdemobilizowany przedostaje się do Warszawy. W 1942 r. przenosi się wraz z rodzina do Kazimierza Dolnego, gdzie pracował w Garbarni jako majster produkcji. Po zajęciu Lubelszczyzny przez wojska radzieckie zostaje zmobilizowany do II Armii Wojska Polskiego 8 Dywizji  Piechoty jako podporucznik rezerwy.

 W listopadzie 1944 r. otrzymuje awans na porucznika. Jako dowódca kompani w 8 D. Piechoty przechodzi cały szlak bojowy II Armii. Od 16 do 25 kwietnia 1945  bierze udział w forsowaniu Nysy i walkach o Budziszyn. Walki te kończy w niewoli u Niemców (26.IV  do 9 .V 1945).  Po oswobodzeniu wraca  do Polski. Przeniesiony do rezerwy w listopadzie 1945 wraca do Lublina,  gdzie przez 14 lat pracuje w Lubelskich Zakładach Garbarskich jako majster, a później jako kierownik techniczny. W 1959 r. przeniesiony służbowo do Warszawy do Warszawskich Zakładów Garbarskich jako majster, a potem jako kierownik Garbarni  Nr  4 na ul. Piaskowej, skąd  odszedł  na emeryturę w roku 1976.

         Był żonaty z Jadwigą z Piaseckich, z którą miał  2 dzieci: syna - Tomasza (1942)  i  córkę - Ewę (1944).

         W październiku 2000 r rozkazem Ministra Obrony Narodowej RP awansowany na kapitana rezerwy.

         Zmarł 13 marca 2009 r. w Warszawie. Spoczywa na  Starych  Powązkach kw. 64-2-5.

 

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: wiadomości, które przekazał  p. Tomasz Kehl, fotografia z 1929r pochodzi z rodzinnych zbiorów ; Wilgat J., Leksykon  Sowińszczaków,  maszynopis;  CAW AP 1601/76/353.

 

 

Zygmunt Pękała  (1910 – ....)

 

źródło:  Archiwum UW WMP/36811, WL 567

 

Urodził się 31 lipca 1910 r. w Warszawie. Był synem Jana – konduktora Tramwajów  Miejskich  i  Franciszki  z  Jagielskich.  Wyznanie  rzym. - kat., narodowość  polska. Mieszkał  wraz  z  rodzicami przy Niskiej 18 m. 10. Naukę w Gimnazjum rozpoczął we wrześniu 1923 r., a zakończył maturą w 1931r.

         Bezpośrednio po maturze wstąpił na Uniwersytet Warszawski na Wydział Matematyczno-Przyrodniczy, sekcja zoologia z anatomią porównawczą. Po I roku studiów spełnia obowiązek służby wojskowej ( 1932 – 1933). Po powrocie z wojska kontynuował rozpoczęte studia, które ukończył uzyskując stopień magistra filozofii w zakresie zoologii i anatomii porównawczej ( 1938). Praca magisterska nosiła tytuł „Badania nad rozwojem narządu krążenia u potworności zarodków kurczęcia”.  W 1939 r. obronił prace doktorską -  „Badania pasów wzrostu u zarodków kurczęcia barwionych przeżyciowo”. Po  ukończeniu studiów przyrodniczych pracował w charakterze st. asystenta na Wydziale Lekarskim UW, a jednocześnie rozpoczął studia lekarskie i napisał obszerną  pracę na temat „Antropomorfologia mięśnia pośladkowego średniego i czworobocznego uda u Naczelnych” – jej wyniki referował na Zjeździe Towarzystwa Anatomiczno - Zoologicznego w Krakowie.

         W okresie okupacji niemieckiej prowadził wykłady z Anatomii Prawidłowej na „tajnym” UW, Uniwersytecie Poznańskim oraz Akademii Stomatologicznej i kontynuował rozpoczęte studia lekarskie.

         Po oswobodzeniu prawobrzeżnej Warszawy prowadził na zorganizowanym tu Wydziale Lekarskim wykłady i ćwiczenia prosektoryjne z Anatomii  Prawidłowej. 30 sierpnia 1945 r. uzyskał absolutorium na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1945 – 48 pracował jako st. asystent na Uniwersytecie Łódzkim. Od roku 1948 -1950 pracował w Zakładzie Anatomii Prawidłowej Akademii Lekarskiej w Warszawie

         Był żonaty, mieszkał przy Krochmalnej 46 m.3.

 

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: Wilgat J., Leksykon Sowińszczaków, maszynopis; Archiwum UW WMP/36811, WL 567.

 

 

 

Kazimierz Hryniuk (1904-...)

 

      

           maturzysta                  fot. współczesna

       Archiwum UW             CAW AP 2354, 3316

 

         Urodził się 23 września 1904 r. w Warszawie.  Był  synem  Ignacego – urzędnika miejskiego  i Anny z Adamkajtysów. Wyznanie  rzym. – kat., narodowość polska.  Mieszkał wraz z rodzicami przy Drewnianej 3.

         „Do roku 1913 uczyłem się prywatnie. W  r.1913 wstąpiłem do I. 7-mio klasowej szkoły realnej (Jezuicka) do kl. wstępnej. W r. 1915 wyjechałem wraz z rodzinną na wieś ( w okolice Lidy). Po rocznym pobycie na wsi przyjechałem z powrotem do Warszawy i w 1916 r. wstąpiłem do Gimnazjum św. Stanisława      ( Traugutta 1) gdzie uczęszczałem do r. 1922. Będąc  synem urzędnika miejskiego przeniosłem się do I. Gimnazjum Męskiego m. st. Warszawy, we wrześniu 1922r. Gimnazjum powyższe ukończyłem i otrzymałem świadectwo dojrzałości 15 czerwca 1926 r.”  (z życiorysu).

         Bezpośrednio  po maturze spełnia  obowiązek  wojskowy w Szkole Podchorążych  Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim, w której jest słuchaczem od sierpnia 1926 do maja 1927 r. Z opinii Komendanta Szkoły  o Absolwencie wynika, że był pracowitym,  zdolnym,  o wyrobionym charakterze, bardzo lojalnym wobec przełożonych,  o dużej ambicji pracy i osobistej, o dużym poczuciu honoru,  koleżeńskim,   towarzysko dobrze ułożonym, inteligentnym, o dużych wiadomościach wojskowych.  A podczas swego pobytu w batalionie służył również tylko dobrym przykładem. Służbę wojskową  kończy z lokatą 42 w stopniu podchorążego rezerwy.  Na stopień oficerski ppor. rezerwy  został mianowany 1 stycznia 1930 r.

         Po powrocie z wojska podjął w sierpniu 1927 r. studia na UW studiując chemię. Studia te przerywa na krótko by zaopiekować się młodszym rodzeństwem zapewniając byt rodzinie po śmierci ojca. Pracował zarobkowo, udzielał korepetycji, pogłębiając przy tym swoją wiedzę chemiczną. Studia kończy w maja 1932 r.

         W l. 1935 –39 pracował w przedsiębiorstwie chemicznym „Synthesic” – wytwórni eteru etylowego, we „Fluidzie” – fabryce kwasu węglowego, w  fabryce  Fr. Pulsa - wyrób mydła oraz perfumerii.

         Został zmobilizowany  24 sierpnia 1939 r. jako z-ca szefa Służby Uzbrojenia w Sztabie 28 Dywizji Piechoty. Bierze udział w kampanii wrześniowej walcząc pod Wieluniem, Łodzią , Warszawą  (kontuzjowany), Garwolinem.  13 grudnia 1939 r. został schwytany i aresztowany oraz przeniesiony do obozu w Niemczech. Kolejno przebywa w obozach: w Norymberdze, Laufen, Murnau do 1945 r. kiedy to zostaje oswobodzony przez Amerykanów.

         Był żonaty z Janiną z Piórkowskich  I  v. Rejmenowa. Miał na utrzymaniu pasierbicę Barbarę.  Mieszkał przy Górnośląskiej 3 m.10.

 

Opr. Ryszard Kozera na podstawie  CAW AP 2354, 3316 ; Archiwum UW.

 

Witold Leon Babski (1912-2006)

źródło: Archiwum SGH 6897/WSH.

           Maturzysta

            Urodził się 20 lutego 1912 r. w Warszawie. Był synem Jana-asystenta naczelnika wydziału Tramwajów Miejskich i Henryki Eugenii z Borkusiewiczów. Wyznanie rzym.-kat., narodowość polska.  Mieszkał  wraz  z  rodzicami przy Nowolipie 27 m.12. Naukę w Gimnazjum rozpoczął od III-ej kl. w 1923 r., a zakończył maturą w czerwcu 1931 r.

            Bezpośrednio po maturze ( od IX 1931)  podjął studia w Wyższej Szkole Handlowej w Warszawie. Po ukończeniu 6 semestrów spełnia obowiązek wojskowy. Od 20 września 1935 r. do 15 lipca 1936r. był  słuchaczem Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu, którą kończy z wynikiem bardzo dobrym, lokatą  9/82 i tytułem podchorążego rezerwy. Z opinii Komendanta Szkoły o Absolwencie wynika, że był energiczny,  pełen inicjatywy, pilny, obowiązkowy, pracowity, koleżeński, solidny, lojalny. Cechowała go bardzo duża odwaga osobista, duże uzdolnienia wojskowe np.: umie rozkazywać i zmusić do posłuszeństwa. Posiada bardzo duże zdolności kierownicze,  jest samodzielny, bardzo wymagający, sprawiedliwy i bezwzględny, wytrwały, sumienny, przestrzegający przepisów. Wystawił mu ocenę ogólną bardzo dobry i zaznaczył, że nadaje się na oficera.  Wojsko kończy w stopniu wachmistrza podchorążego rezerwy. Po powrocie z wojska kontynuuje studia.  Pracę magisterską  „Handel papierem w Polsce” broni w 1938 r., a w maju 1939 roku Senat SGH przyznał mu dyplom zawodowy magistra nauk ekonomiczno- handlowych. Bierze udział w Kampanii Wrześniowej 1939 r. , którą kończy pobytem w obozie jenieckim.

Zmarł 14.06.2006 r. mając 94 lata w Alburqueque w stanie Nowy Meksyk ((USA).

 

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: CAW AP I.481.B.167; Archiwum SGH 6897/WSH.

 

Kazimierz Stanisław Kowalczyk (1907 -…)

źródło: Archiwum SGH 4490/WSH.

              Maturzysta

            Urodził się 1 marca 1907 r. w Warszawie. Był synem Jakuba i Jadwigi z Kwiatkowskich. Wyznanie rzym.-kat., narodowość polska. Mieszkał wraz z rodzicami przy Lesznie 64 m. 10. Naukę w Gimnazjum rozpoczął od II-ej kl. w 1921 r., a zakończył maturą w czerwcu 1927 r.

            Bezpośrednio po maturze podjął studia w Wyższej Szkole Handlowej w Warszawie. Po zaliczeniu 4 semestrów spełnia obowiązek wojskowy. Od 15 sierpnia 1935 r. do 27 czerwca 1931 r. był  słuchaczem Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie, którą kończy z wynikiem dobrym, lokatą 68/92 i tytułem podchorążego rezerwy. Z opinii Komendanta Szkoły o Absolwencie wynika, że był dobrym żołnierzem, karnym, pilnym i ambitnym, szybko i dobrze orientującym się, w wystąpieniach pewnym siebie, sumiennym w wykonywaniu obowiązków, o prawym charakterze, dobrze wyszkolonym wojskowo,  o zachowaniu  dobrym.  Konkluduje,  że  nadaje się na oficera rezerwy. Ponadto z wojskowej ankiety dowiadujemy się, że był wysportowany: uprawiał kolarstwo, wioślarstwo i pływanie oraz że był urzędnikiem.

            Ostanie szkolenie wojskowe przechodzi w 1938 r. w stopniu  podporucznika rezerwy.

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: CAW AP 9397; Archiwum SGH 4490/WSH.

 

Mieczysław  Borkowski  (1909 -…)

źródło: Archiwum SGH 6754/WSH.

          Maturzysta

            Urodził się 14 maja 1909 r. w Skrodach, pow. mławski. Był synem Walentego i Marianny z Krajewskich. Wyznanie rzym.-kat., narodowość polska. „Do 1918 r. byłem na wsi i tu zacząłem swoja naukę. W 1918 r. przyjechałem do Warszawy i uczyłem się prywatnie z dwuletnią przerwą spowodowaną chorobą  płuc” ( z życiorysu). Mieszkał u brata przy Krochmalnej 16/18 m.11. Naukę w Gimnazjum rozpoczął od VI-ej kl. w 1927 r., a ukończył maturą w 1930 r.

            Bezpośrednio po maturze podjął studia w Wyższej Szkole Handlowej w Warszawie, które przerywa na spełnienie obowiązku służby wojskowej. Od 12 września 1932 r. do 28 lipca 1933 r. był  słuchaczem Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Siedlcach,  którą kończy z wynikiem zadawalającym, lokatą 28/44 i uzyskał tytuł  podchorążego rezerwy.  Z opinii Komendanta Szkoły o Absolwencie wynika, że był energiczny, o dość dużej inicjatywie, z dużym poczuciem godności , o charakterze zrównoważonym, dość dużej sile woli, wymagającym, ale sprawiedliwym, o dużej inteligencji, odporny na wpływy zewnętrzne .

            Ponadto z wojskowej ankiety dowiadujemy się, że był wysportowany:  uprawiał tenis, wioślarstwo, jazdę konną i lekkoatletykę. Wojsko kończy w stopniu ppor. rezerwy. Mieszka przy Barskiej  9 m.5.

Opr. Ryszard Kozera na podstawie:  CAW AP  I. 481.B.10820;  Archiwum SGH 6754/WSH.

 

Aleksander Asztemborski  (1903 -…)

źródło: Archiwum UW RP/24076.

           Maturzysta

            Urodził się 26 lutego 1903 r. w Warszawie. Wyznanie  rzym.- kat.,  narodowość polska. Był synem Wiktora i Heleny z Orkwiszewskich. Mieszkał wraz z rodzicami przy Skórzanej 4 m.14.

            Po ukończeniu 4-oddziałowej szkoły powszechnej i dwuletniej przerwie wstąpiłem w roku szkolnym 1919/20 do II klasy I Gimnazjum Magistratu m. st. Warszawy  (typu matematyczno- przyrodniczego), które ukończyłem w czerwcu 1926 r.

            Bezpośrednio po maturze wstąpił  na Wydział Matematyczno-Przyrodniczy  Uniwersytetu Warszawskiego. W 1933 r. napisał pracę dyplomową: Kinetyka redukcji manganianu sodowego za pomocą alkoholu metylowego (w alkalicznym roztworze i otrzymał stopień magistra filozofii w zakresie chemia.

            Zmarł przeżywszy 87 lat. Spoczywa na Cm. Bródnowskim ( 72E-1-20).

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: Archiwum UW RP/24076.

 

Izaak Flancrajch  (1907 -…)

źródło: źródło: Archiwum UW RP/23394.

Maturzysta                   

Urodził  się  14 czerwca 1907 r.  w  Warszawie.  Był synem Judki –tkacza i  Estery  z  Tuszków.  Wyznanie  mojżeszowe,  narodowość  polska

         W 1915  roku wstąpiłem do Szkoły  Rzemieślniczej przy ul. Stawki do I oddziału i ukończyłem tam 3 oddziały. W roku 1918 zostałem przyjęty do pierwszej klasy I Czteroklasowej Szkoły Miejskiej, która w 1921 została przekształcona na I Gimnazjum Męskie Magistratu. W roku 1924 ukończyłem obóz Przysposobienia Wojskowego w Mikulczynie. W roku 1926 zdawałem maturę w maju i czerwcu.

         Bezpośrednio po maturze  wstąpił na Wydział Filozoficzno-Matematryczny i studiował do 1931 roku

Oprac.: Ryszard Kozera na podstawie: Archiwum UW RP/23394.

Prawa autorskie zastrzeżone.

Henryk Konieczniak  (1909 -…)

źródło: : Archiwum UW WFARM /RP 37807

         maturzysta

            Urodził się 25 stycznia 1909 r. w Warszawie. Był synem Józefa-gisera i Stanisławy z Bojanowskich. Wyznanie rzym.-kat., narodowość polska.  Mieszkał  wraz  z  rodzicami przy Skierniewickiej 34 m.107. Naukę w gimnazjum rozpoczął we wrześniu 1923r., a zakończył maturą w roku 1930.

            Bezpośrednio po maturze spełnił obowiązek wojskowy w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie – 16.08.1930 – 27.06.1931 r.  Szkołę kończy z wynikiem zupełnie dobrym, lokatą 26/79 i tytułem podchorążego rezerwy. Wojsko ostatecznie kończy w stopniu podporucznika rezerwy.

            Z zachowanych dokumentów wojskowych wynika, że uprawiał pływanie i wioślarstwo. Posiadał dobrą znajomość języka niemieckiego.

            Po odbyciu służby wojskowej wstąpił w 1932 r. na Wydział  Farmaceutyczny  Uniwersytetu Warszawskiego.  Studia  zakończył w 1936 r. uzyskując dyplom magistra farmacji.

 

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: Archiwum UW WFARM /RP 37807; CAW  WBH  AP 14599.

 

Korenstein Abram Dawid  (1905-…)

 

źródło: Archiwum UW RP/22340. - Fot z lat 30-tych

Urodził  się  28 sierpnia 1905 r.  w  Wiskitkach k/Żyrardowa.  Był synem Moszka i Frejdy z Jeleniów.  Wyznanie  mojżeszowe,  narodowość  polska. Mieszkał wraz z rodzicami przy Chłodnej 6 m.37.

         W 1918  r.,,  mając 13 lat, zostałem przyjęty do I-ej klasy Czteroklasowej Szkoły Miejskiej, przerobionej w 1921 r. na I Gimnazjum Magistratu m.st. Warszawy. Żadnej klasy nie powtarzałem.

         W 1926 r. otrzymałem, w wyżej wymienionej szkole, świadectwo dojrzałości. Jako rocznik 1905 zostałem zaliczony do pospolitego  ruszenia  z bronią (kategoria C), a tem samem zwolniony ze służby w wojsku stałem.

         Zamiłowanie do literatury skłoniło mnie do ubiegania się o zaliczenie w poczet studentów Uniwersytetu Warszawskiego na Wydziale Filozoficznym, a w szczególności na polonistyce.

         Studiuje tam od 1926 roku i kończy je w 1929 roku, z powodów materialnych

         W l. 1930-1931 studiuje na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej, ale był to wybór nieodpowiedni dla jego zainteresowań i dotychczasowych zajęć, gdyż pracował od roku 1927 w bibliotece prywatnej.

         W 1936 r. ponownie został przyjęty na Uniwersytet Warszawski

 

Oprac.: Ryszard Kozera na podstawie: Archiwum UW RP/22340.

Prawa autorskie zastrzeżone.

 

Nowakowski Jan (1906-...)

 

źródło: Archiwum UW RP/23930.

Maturzysta

            Urodził się 1 grudnia 1906 r. w Warszawie. Był synem Stanisława i Aleksandry z Puchalskich . Wyznanie rzym.-kat., narodowość  polska. Mieszkał  wraz z  rodzicami  przy Sochaczewskiej 8 m.13.

            W roku 1917 zostałem przyjęty do 1-ej klasy I-ej Szkoły  Czteroklasowej,  która uchwałą  z dnia 30 marca 1920 r. została przekształcona na I-sze 8-klasowe Gimnazjum Miejskie. W szkole tej przebywałem do roku 1926 i otrzymałem świadectwo dojrzałości.

            Bezpośrednio po maturze rozpoczął studia na Wydziale  Filozoficznym  Uniwersytetu Warszawskiego, z którego  wystąpił w sierpniu 1927 r.

            Od 15 sierpnia 1931 r. do 30 czerwca 1932 r. jest słuchaczem Szkoły Podchorążych w Rawie Ruskiej. Z opinii Komendanta Szkoły dowiadujemy się, że jako Absolwent posiadał charakter ustalony, był spokojnym i zrównoważonym, dość energicznym i stanowczym, o bardzo dużej sile woli, pilnym z poczuciem obowiązkowości, z poczuciem honoru, ambicji własnej. Nadzwyczaj pracowitym, chętnym, zdyscyplinowanym, lojalnym wobec przełożonych. Posiadał wiele wiadomości wojskowych, zaś obowiązki wojskowe spełniał z zamiłowaniem. Zdaniem Komendanta może się wyrobić na dobrego dowódcę.

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: CAW WBH  AP 1254; Archiwum UW RP/ 23930.

Prawa autorskie zastrzeżone.

 

Nowik Władysław (1909-...)

źródło: WBH CAW AP 2612.

Urodził się 22 września 1909 r. w Warszawie. Był synem Stanisława – urzędnika  i Aleksandry z Tarasiewiczów. Wyznanie rzym.-kat., narodowość  polska. Mieszkał  wraz z  rodzicami  przy ul. Leszno 35 m.13.

            W  roku 1914 rodzice  zmuszeni byli wyjechać w głąb Rosji, gdzie  przebywali 4 lata, bo aż do roku 1918, zamieszkując kolejno w dwóch miastach – w Rylsku i Mohylewie. W roku 1919 zacząłem uczęszczać do klasy pierwszej I Gimnazjum Miejskiego w Warszawie, które ukończyłem w czerwcu 1928 r., otrzymując świadectwo dojrzałości.

         Naukę moją zachwiała na pewien czas śmierć ojca w r.1925, bowiem od tej chwili  zmuszony byłem pomagać rodzinie zarabiając korepetycjami. W roku 1928 we wrześniu pragnąłem wstąpić do Szkoły Podchorążych Piechoty lecz choroba stanęła mi na przeszkodzie. Wstąpiłem zatem na Wydział Matematyczno-Przyrodniczy (sekcja matematyki) Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie zaliczyłem sobie pierwszy kurs.

         Swoje postanowienie o poświęceniu się karierze wojskowej zrealizował po uprzedniej zgodzie matki i siostry wstępując do wojska. Najpierw był uczniem Szkoły Podchorążych Piechoty na kursie unitarnym w Różanie (16.10.1929 – 15.08.1930) a później był uczniem w Szkole Podchorążych Inżynierii , wydział saperów (15.10.1930 – 13.08.1933), którą ukończył z oceną bardzo dobrą, lokatą 6/43 w stopniu podporucznika i został przydzielony do 3 baonu saperów.

        

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: Archiwum UW RP/29741:  WBH CAW AP 2612

Prawa autorskie zastrzeżone.

 

Młodkowski Stefan (1908-...)

źródło: Archiwum UW RP/22116  +

Maturzysta

         Urodził się 19 lutego 1908 r. w Warszawie. Był synem Zdzisława- pracownika PKP i Władysławy z Tomaszewskich.  Wyznanie rzym.-kat., narodowość  polska. Mieszkał  wraz z  rodzicami  przy Grzybowskiej 53.

         Mając lat 7 zostałem oddany do szkoły S. Wyrzykowskiego w Warszawie. Z tej szkoły, po dwu latach rodzice przenieśli mię do 3-o oddziału  Szkoły Powszechnej przy ul. Pańskiej 100a. Stąd po roku zostałem przeniesiony do I-ej klasy, I czteroklasowej szkoły miejskiej przy ul. Chłodnej 37, przekształconej później na I Gimnazjum Magistratu (obecnie mieszczące się przy ul. Młynarskiej).

         Tutaj był uczniem od września 1921 roku. Świadectwo dojrzałości uzyskał w 1926 roku.  Bezpośrednio po maturze wstąpił na Wydział Humanistyczno-Filozoficzny Uniwersytetu Warszawskiego. W 1931 roku obronił pracę magisterską Postanowienia konstytucji marcowej dotyczące wychowania oraz realizacja niektórych  z tych postanowień i uzyskał tytuł magistra filozofii w zakresie pedagogiki.          

 

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: Archiwum UW RP/ 22116.                        

Prawa autorskie  zastrzeżone.

 

Przybyłowski Emil (1912-1972)

źródło: Archiwum SGH 7220/WSH

       maturzysta  

            Urodził się 24 września 1912 r. w Warszawie. Syn Ignacego- prac. biura Rady Miejskiej i Heleny. Wyznanie rzym.-kat., narodowość polska.  Mieszkał  wraz  z  rodzicami przy Senatorskiej 16 m.9.

            Do Gimnazjum uczęszczał od 1923 r. Maturę uzyskał w 1932 r. Bezpośrednio po maturze wstąpił do Wyższej Szkoły Handlowej. Naukę przerywa w 1935 r. Następnie wznawia studia i w 1948 roku Senat SGH przyznał mu dyplom ukończenia studiów wyższych i stopień magistra. Jak stwierdza Wilgat był dyrektorem gospodarczym Huty Baildon w Katowicach.

            Zmarł w 1972 roku.

        

    Opr. Ryszard Kozera na podstawie: Archiwum SGH 7220/WSH ; Wilgat J., Leksykon Sowińszczaków  maszynopis.

Prawa autorskie  zastrzeżone.

 

Szwarcberg Henryk (1907-….)

źródło: Archiwum UW RP/24075

        maturzysta

            Urodził się 8 września 1907 r. w Warszawie. Był synem Abrama i Sary z d. Rymel.  Wyznanie mojżeszowe, narodowość polska.  Mieszkał  wraz  z  rodzicami przy Żelaznej 80 m.44.

            Do roku 1919 uczyłem się w domu. W  roku szkolnym 1919/20 wstąpiłem do I Szkoły 4-ro klasowej miejskiej. W roku szkolnym 1922/23 szkoła ta została przemianowana w I gimnazjum Magistratu miasta w Warszawie. Szkołę tę ukończyłem w r. 1926. Żadnej klasy nie powtarzałem.

            Bezpośrednio po maturze wstąpił na Wydział  Filozoficzno-Przyrodniczy Uniwersytetu Warszawskiego, kierunek biologia. Studiował do 1928 roku.

 

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: Archiwum UW RP/2475.

Prawa autorskie  zastrzeżone

 

Śmieszek Wacław (1913 - 1944)

źródło: Archiwum UW WFARM /RP 43918

maturzysta

            Urodził się 25 lipca 1913 r. w Warszawie. Był synem Zenona i Wacławy. Wyznanie rzym.-kat., narodowość polska.  Mieszkał  wraz  z  rodzicami przy Żelaznej 75A m.11.

W roku 1928 ukończyłem naukę w Publicznej Szkole Powszechnej Nr 7 w Warszawie; następnie w tymże roku zacząłem uczęszczać do czwartej klasy I Gimnazjum im. jen. Sowińskiego Magistratu m.st. Warszawy. Po pięcioletnim pobycie w wymienionym gimnazjum otrzymałem maturę. Był to rok 1933.

            W październiku 1934 r. wstąpił na Wydział Farmacji Uniwersytetu Warszawskiego. Należał do tych studentów, którzy jedynie tylko o własnych siłach dążyli do zdobycie wyższego wykształcenia. Zresztą jak podaje w podaniach do Rektora UW : Już od siódmej klasy gimnazjalnej idę o własnych tylko siłach i jedynie na nich tylko mogę się opierać”  By się utrzymać, a pewnie i pomóc matce – „wdowie, robotnicy, która posiada na swym wyłącznie utrzymaniu troje mojego młodszego rodzeństwa, mieszka na krańcu miasta, Annopol, w jednoizbowym lokalu” ( bo nie mając na czynsz została wykwaterowana), podejmował pracę zarobkową. Udzielał korepetycji, wynajmował się do pracy w Miejskiej Składnicy Aptecznej, gdzie „z obowiązków przyjętych na siebie wywiązał się jak najlepiej,  a przez sumienną pracę w godzinach urzędowych, a często i wieczornych zyskał sobie pełne uznanie”.

            Wstawiennictwo licznych osób by przedłużyć mu spłatę czesnego, przesuwanie terminów egzaminów niestety nie odniosły oczekiwanych rezultatów.  W styczniu 1938 r. został skreślony z listy studentów. Przed  wybuchem  Powstania  Warszawskiego  mieszkał  przy  Marywilskiej  3 m. 9.  Tam też 2 sierpnia 1944 r. na Toruńskiej róg z Wysockiego – jak podaje Wilgat – został rozstrzelany przez własowców. Pochowany został przy Marywilskiej 3, a następnie ekshumowany. Spoczywa na Cmentarzu Bródnowskim (53E-3-8). Na nagrobku jest napis, że Wacław Śmieszek był magistrem farmacji.

 

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: Archiwum UW WFARM /RP 43918, Urpsza J., referencje w sprawie W.Śmieszka, tamże ; Muzeum Powstania Warszawskiego – lista cywilnych ofiar; Wilgat J., Leksykon Sowińszczaków  maszynopis.

Prawa autorskie  zastrzeżone

Waśniewski Witold Andrzej (1912 – 1940)

maturzysta  -  źródło: Archiwum Centralne SGGW t.4078

w cywilnym ubraniu - źródło: Muzeum Katyńskie - Mediateka

Urodził się 8 sierpnia 1912 r. w Warszawie. Był synem Pawła i Marii z Główczyńskich. Wyznanie rzym.-kat., narodowość polska.  Mieszkał  wraz  z  rodzicami przy Leszno 113 m. 6.

            Naukę w Gimnazjum rozpoczął w roku szkolnym 1925/26, a zakończył maturą w 1930 r.           Bezpośrednio po maturze spełnia obowiązek wojskowy w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii w e Włodzimierzu Wołyńskim od 11 sierpnia 1930 do 30 lipca 1931 r. Szkołę kończy z wynikiem zupełnie dobrym, lokatą 70/133 i tytułem podchorążego rezerwy. Od  wojskowych przełożonych otrzymuje dobre opinie, które umożliwiają mu osiągnięcie stopnia podporucznika rezerwy.

            Po wypełnieniu obowiązku służby wojskowej wstępuje do Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, gdzie studiuje w latach 1931 – 1939. Napisał i obronił prace dyplomową – „Przyczynek do poznania zastosowania kompaktmetra sprężynowego do badań uprawowych”

            Bierze udział w kampanii wrześniowej 1939 r., którą zakończył jako jeniec sowiecki i zginął w 1940 r. w Katyniu.

 

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: Archiwum Centralnego SGGW t.4078 ; CAW AP 6459, AP 11069.;  Muzeum Katyńskie – Mediateka.

Prawa autorskie  zastrzeżone

 

Weber Salomon  (1915 -…)

źródło: Archiwum UW RP/49833.

Urodził się 1 kwietnia 1915 r. w Warszawie. Wyznanie mojżeszowe, narodowość polska. Mieszkał wraz z rodzicami przy Ciepłej 3 m. 14. Naukę w Gimnazjum rozpoczął w 1927 r., a zakończył maturą w czerwcu 1936 r.

            Bezpośrednio po maturze podjął studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego, kierunek biologia. Dane dotyczące jego studiów kończą się w 1937 r.

 

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: Archiwum UW RP/49833.

Prawa autorskie  zastrzeżone

 

Beczkowicz Mieczysław (1915-1940)

źródło: Centralne Archiwum SGGW

Maturzysta

 

Urodził się 17 grudnia 1915 r. w Borowej, pow. konecki. Był synem Stanisława i Wandy z Ingerslebenów – urzędniczki w Tramwajach Miejskich. Wyznanie rzym.-kat., narodowość polska.  Mieszkał wraz z matką  przy Orlej 11 m. 16. Naukę w Gimnazjum rozpoczął od III-ej kl. w 1923 r., a świadectwo dojrzałości otrzymał w 1934 r.

Bezpośrednio po maturze jako ochotnik spełnia obowiązek wojskowy w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim (19.09.1934-27.06.1935). Szkołę kończy z wynikiem dobrym, lokatą 2/69 i tytułem podchorążego rezerwy. Służbowo oddelegowany do 30 pal, a następnie do 33 dal, w którym odbywał ćwiczenia  rezerwy jako dowódca plutonu. W 1939 r. przeniesiony do 26 pal.

Po wojsku wstąpił na Wydz. Rolny Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, gdzie zaliczył 2 semestry r. akad. 1935/36.

W 1938 r. ożenił się z Zofią Mirosławą Foltańską (17.12.).

Bierze udział w kampanii wrześniowej 1939 r., którą  kończy jako jeniec Starobielska. Zamordowany w 1940 r. w Charkowie, pochowany na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu na Piatichatkach.

W 2007 r.  pośmiertnie mianowany na stopień porucznika..

 

 

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: Centralne Archiwum SGGW, akta studenckie, nr albumu 5256 – Beczkowicz  Mieczysław; WBH CAW  I.481.B.3985.

Prawa autorskie zastrzeżone.

 

Biderman Roman Rafał (1913-....)

 

źródło: Archiwum UW/RP  43091

        Maturzysta

            Urodził się 12 lipca 1913 r. w Warszawie.  Był synem Rafała i Florentyny z Orłowskich. Wyznanie rzym.-kat., narodowość polska. Mieszkał wraz z rodzicami przy Dworskiej 25 m.23. Naukę w Gimnazjum rozpoczął od IV-ej kl. od września 1926 r., a zakończył maturą w 1933 r.

            Bezpośrednio po maturze podjął studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym (sekcja matematyki) Uniwersytetu Warszawskiego, z którego występuje w roku 1934 po zaliczeniu trymestrów jesiennego, zimowego i wiosennego.

W 1934 r. (od 25 września) spełnia obowiązek wojskowy w Centrum Wyszkolenia Saperów – Baon Podchorążych Saperów w Modlinie, który zakończył 1 października 1935 r. z wynikiem dobrym, lokatą 5/50 i tytułem podchorążego rezerwy. W tym samym roku został przeniesiony do rezerwy.

Wilgat – powołując się na wiedzę jego kolegów – podaje, że B. był znanym  przed wojną żeglarzem regatowcem, uprawiał również bojery. Był także autorem podręczników żeglarskich. Brał udział w II wojnie światowej w szeregach Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie- kapitan, oficer techniczny  w  307  Dywizjonie  Myśliwsko-Nocnym.  W 1946 r. wrócił do kraju. W okresie stalinowskim wyjechał do Szwecji. Zginął śmiercią żeglarza.

Był dwukrotnie odznaczony Medalem Lotniczym.

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: 

Archiwum UW/RP  43091; WBH CAW AP I.481.B.6009;  WBH CAW IV.501.2. 577 k.180; WBH CAW II.56.3477; Wilgat J., Leksykon Sowińszczaków,  maszynopis.

Prawa autorskie zastrzeżone.                                         

 

Bojańczyk Czesław Szymon (1919-1983)

 

źródło: Archiwum WBH CAW AP I.481.B10003.

              Urodził się 18 lipca 1919 r. w Warszawie.  Był synem  Andrzeja (urz. zakł. Miejskiego) i Jadwigi z d. Hagmajer. Wyznanie rzym.-kat., narodowość polska. Mieszkał wraz z rodzicami przy Jagiellońskiej 32 m. 17.

 Naukę w Gimnazjum rozpoczął  w 1935 r., a świadectwo dojrzałości otrzymał w 1937 r.

            Bezpośrednio po maturze spełnia obowiązek wojskowy w Szkole Podchorążych Saperów od 27 września 1937 r. do 3 styczna 1938 r. z opinią, że jest karny, energiczny, bardzo zdyscyplinowany, prawdomówny, dbały o wygląd zewnętrzny i fizycznie wytrzymały,  koleżeński,  zdolny narzucić swoją wolę podwładnym, o dużej zdolności instruowania i dowodzenia. Wystawiono mu ocenę ogólną dobry. Szkołę kończy z tytułem podchorążego rezerwy.

            Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi w 1955 r.

            Zmarł 23 marca 1983 r.

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: WBH CAW AP I.481.B10003.

Prawa autorskie zastrzeżone.

Cendrowski Romuald (1910-1984)

źródło: Archiwum UW RP/34544.

       Maturzysta.

              Urodził  się  15  lutego  1910 r.  w  Warszawie.  Był  synem  Józefa i Eleonory.  Wyznanie rzym.-kat., narodowość polska. Mieszkał wraz z rodzicami przy Górczewskiej 15 m.153.  

         W roku 1920 we wrześniu wstąpiłem do gimnazjum Rocha Kowalskiego, szkoły typu  humanistycznego,  dokąd chodziłem przez lat cztery. We wrześniu 1924 roku byłem przyjęty do 4 klasy I Gimnazjum Magistratu im. Sowińskiego, szkoły typu matematyczno-przyrodniczego. W maju 1930 otrzymałem świadectwo dojrzałości  z tejże szkoły.

         We wrześniu 1930 r. wstąpił na Wydz. Matematyczno- Przyrodniczy ( kierunek matematyka) Uniwersytetu Warszawskiego, z którego wystąpił w 1931 r. z powodów finansowych.

         Zmarł  24 grudnia 1984 r.

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: Archiwum UW RP/34544.

Prawa autorskie zastrzeżone.

 

Domaradzki Jerzy Janusz Ksawery (1914-.....)

źródło: Archiwum  Centralne SGGW

 

       Maturzysta

 

Urodził się 6 października 1914 r. w Poznaniu. Był synem Stefana - nauczyciela i Marii Aldony z Łukomskich.. Wyznanie rzym.-kat., narodowość polska. Mieszkał wraz z rodzicami przy ul. Rybaki 27. Naukę w Gimnazjum rozpoczął od II-ej kl. w 1927 r., a zakończył maturą w czerwcu 1933r.

            Bezpośrednio po maturze podjął studia w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego na Wydz. Leśnym /immatrykulacja 16 października 1933 r./. Po zaliczeniu 7 semestrów spełnia obowiązek wojskowy od  21 września 1937 r. do 30 czerwca 1938 r. w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii nr 2 w Toruniu. Następnie został przeniesiony jako plutonowy podchorąży do rezerwy / 24 września 1938 r. /.

            Przygotował do obrony pracę dyplomową – Sortymenty sosnowe w handlu drzewnym i ich kalkulacja.

 

 

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: WBH CAW AP I.481.D.3989;  Archiwum Centralne SGGW,

akta studenckie , nr albumu 4930 – Domaradzki Jerzy Janusz  Ksawery.

 

Prawa autorskie zastrzeżone.

Gajewski Mieczysław (1912-1956)

źródło: Archiwum  SGH 7907/WSH.

              Maturzysta

            Urodził się 6 listopada 1912 r.  w Aleksandrowie,  pow. nieszawski.  Był synem Józefata- urzędnika państwowego (Min. Komunikacji) i Stefanii.  Wyznanie rzym.-kat., narodowość polska. Mieszkał wraz z rodzicami przy Pańskiej 47 m. 23. Naukę w Gimnazjum rozpoczął od IV-ej klasy w roku 1928,  a ukończył maturą w 1933 r.

            Bezpośrednio po maturze wstąpił na Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Warszawskiego, a następnie przeniósł się do  Wyższej  Szkoły Handlowej w Warszawie,  którą ukończył w 1937. Obronił pracę dyplomową – Kolejowe  związki  zawodowe  w Polsce,  ich  powstanie i stan obecny .  30 czerwca  1937 r.  przyznano  mu tytuł magistra nauk ekonomiczno-handlowych.

            Wilgat podaje,  że  pracował w Ministerstwie Finansów oraz  że zmarł mając 44 lata na raka płuc, mimo, że nie palił,  prowadził  racjonalny  i  higieniczny  tryb życia.

Opr. Ryszard Kozera na podstawie:  Wilgat J., Leksykon  Sowińszczaków, maszynopis;  Archiwum SGH 7907/WSH.

Prawa autorskie zastrzeżone.

 

Gutkowski Ryszard (1910-....)

 

źródło: Archiwum UW RP/31586.

       Maturzysta

 

Urodził się 27 marca 1910 r. w Warszawie. Był synem Jana Konstantego – rzemieślnika  i Marianny z Sokalskich. Wyznanie rzym.-kat., narodowość polska. Mieszkał wraz  z  rodzicami  przy  Okopowej  61  m.75. Naukę w Gimnazjum  rozpoczął 1 września 1925 r., a świadectwo  dojrzałości  otrzymał  w 1929r.

            Bezpośrednio po maturze wstąpił na Wydz. Matematyczno-Przyrodniczy UW, kierunek matematyka. Studiuje tu do1933 r.

         Od 19 września 1933 r. do 20 lipca 1934 r. spełnia obowiązek wojskowy na Dyw. Kursie Podchorążych Rezerwy przy 22 pp w Siedlcach z wynikiem  dobrym,  lokatą  22/124  i tytułem  podchorążego  rezerwy.

         W zachowanych dokumentach wojskowych czytamy, że był często uśmiechnięty, zrównoważony o charakterze prawym, dobrze wychowany, zdyscyplinowany a służbę wojskową traktował poważnie. Zdolny, zwłaszcza dobrze się orientuje w szkoleniu bojowym, po nabyciu większej pewności siebie będzie dobrym dowódcą plutonu. Fizycznie wytrzymały. Inteligencja duża, bystry umysł, orientowanie się w nowych warunkach dobre. Dość dbały o żołnierza. W pracy systematyczny, samodzielny i konsekwentny.

         W 1935 r. uzyskał stopień podporucznika rezerwy. Ponadto możemy się dowiedzieć, że uprawia takie sporty jak: kolarstwo, lekkoatletykę  i strzelanie niekalibrowane

 

 

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: WBH CAW AP 778; Archiwum UW RP/31586.

 

Prawa autorskie zastrzeżone.

 

Kajkowski Aleksander (1908-1999)

źródło: WBH CAW AP 447

 

      Żołnierz  II RP

 

Urodził się 6  grudnia 1908 r. w Warszawie. Był synem Jana  i Emilii z Jagodzińskich. Wyznanie rzym.-kat., narodowość polska. Mieszkał wraz z rodzicami przy Miedzianej 11 m.32.

            Okres lat dziecinnych  spędziłem w domu  pod troskliwą opieką rodziców bez specjalnych wydarzeń. W roku 1920 mając lat 11 wstąpiłem do pierwszej klasy I Gimnazjum Miejskiego Miasta St. Warszawy, które  ukończyłem  świadectwem  maturalnem w roku 1929. Gdy miałem lat 12 umarł mi ojciec i od tego czasu opiekowała się mną matka i siostra. Po zdaniu egzaminu  dojrzałości  postanowiłem  zrealizować  poprzednio  powzięty  zamiar  poświęcenia się karierze  wojskowej.

            Szkolenie unitarne przeszedł od 16.10.1929 r. do 14.10.1930 r. w Szkole Podchorążych Piechoty w Różanie. Następnie wstąpił do Szkoły Podchorążych Inżynierii, wydz. saperów, gdzie był słuchaczem od 15.10.1930 r. do 1933. Szkołę ukończył z postępem dobrym, lokatą 9/43 i został przydzielony do 1 baonu saperów. Od 1938 r. do 1939 r. służył w Modlinie. W latach 1938-1940 ukończył  XIX Kurs Normalny w Wyższej Szkole Wojennej w stopniu porucznika saperów.

            Bierze udział w kampanii wrześniowej 1939 r. w Armii „Modlin”. Po klęsce Polski przedostał się do Francji i został tam żołnierzem Wojska Polskiego służąc w 3 batalionie saperów.  Następnie został oficerem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.  Był oficerem 1 kom. 1 Bat. Saperów oraz dowódcą 2 komp. 5 Kresowego Batalionu Saperów.

            Po wojnie został na emigracji. W 1951 r. przybył do USA, gdzie pracował  jako inżynier i prowadził tutaj działalność patriotyczną wśród Polonii. W Chicago był prezesem organizacji polonijno-kombatanckich. Rząd RP na Uchodźstwie powołał go 24 września 1979 r. w stopniu pułkownika na swojego delegata na Stany Zjednoczone. W 1990 r. Prezydent Ryszard Kaczorowski oddelegował go do przekazania insygniów prezydenckich  Lechowi Wałęsie.

            Był żonaty z Ireną Marią Zakrzewską, z którą mieli 2 córki:  Bożenę (1938) i Krystynę (1948).

             Był autorem  książki  Żołnierskim szlakiem , wydanej  w 1996 r.

            Zmarł 2 maja 1999 r. w Chicago. Spoczywa  na cmentarzu Maryhill w Niles  pod Chicago.

 

 

            Odznaczenia: (za  Wikipedią)

- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1990),

- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1986),

- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1976),

- Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (1994), za wybitne zasługi w działalności polonijnej,

- Krzyż Walecznych (1944),

- Złoty Krzyż Zasługi (1972),

- Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami (1944).

 

             

Opr. Ryszard  Kozera na podstawie:  WBH CAW AP 447, 1431; Internet.

 

Prawa autorskie zastrzeżone.

 

Nosalik Kazimierz (1912-1963)

źródło: WBH CAW AP 2027.

Żołnierz II Rzeczypospolitej

              Urodził  się  16  sierpnia  1912 r.  w  Warszawie.  Był  synem  Jana  - strażaka  i Elżbiety z d. Bzdok.  Wyznanie rzym.-kat., narodowość polska. Mieszkał wraz z rodzicami przy Nowolipki 51 m.28. Naukę w Gimnazjum rozpoczął od I-ej kl. w 1923 r., a świadectwo dojrzałości otrzymał w 1933 r.

         Wybrał wojsko jako swoją drogę życia. Stąd bezpośrednio po maturze przechodzi Kurs Unitarny w SPP w Ostrowi, a następnie widzimy go w Szkole Podchorążych Artylerii w  Toruniu (29.09.1934 r. – 10.11.1935)  .), którą ukończył z wynikiem – bardzo dobry, lokatą  52/132 i  tytułem podchorążego rezerwy. Praktyki oficerskie odbywał do października 1936 w 2 daplot, kiedy to został promowany na stopień  ppor. sł. st. art. i przydzielono go do 2 daplot. w Grodnie. Do lipca 1939 r. był dowódcą plutonu w 1 baterii 2 daplot.

W kampanii wrześniowej był dowódcą  84  baterii art. plot. w składzie Suwalskiej Brygady Kawalerii. Wilgat podaje, że został internowany na Litwie, skąd wyjechał do Anglii. Walczył u boku gen. Maczka w 1 Dyw. Pancernej. Za kampanię we Francji, Belgii, Holandii i Niemczech kapitan Nosalik został odznaczony Krzyżem Walecznych.

Zmarł w Anglii.

Opr. Ryszard Kozera  na podstawie:  WBH CAW AP 2027; Internet;  Wilgat J., Leksykon Sowińszczaków, maszynopis.

Prawa autorskie zastrzeżone.

Nossel Edward Włodzimierz (1911-....)

źródło: Centralne Archiwum SGGW

              Maturzysta

            Urodził  się   6 listopada 1911 roku w Warszawie. Był  synem  Józefa i Janiny. Wyznanie rzym.-kat., narodowość polska. Mieszkał wraz z rodzicami w Ursusie przy Prądzyńskiego 40 m. 15.  Naukę w Gimnazjum rozpoczął od września 1923 r. a zakończył maturą w 1933 r.

            Bezpośrednio po maturze spełnia obowiązek wojskowy w Dyw. Kursie Podchorążych przy 22 p.p. i 34 p.p. od 19 września 1933 r. do 17 września 1934 r. z tytułem plutonowego podchorążego rezerwy piechoty.

            Następnie w latach 1934 – 1939  studiuje w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego.

            Wilgat podaje, że po wojnie mieszkał w Gdańsku i pracował w Urzędzie Wojewódzkim.

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: Centralne Archiwum SGGW, akta studenckie, nr albumu 5184 – Nossel Edward Włodzimierz;  Wilgat J., Leksykon Sowińszczaków,  maszynopis.

Prawa autorskie zastrzeżone.

Michaliszski Borys (1907-....)

źródło: Archiwum UW RP/26770.

       Maturzysta

 

Urodził się 19 lipca 1907 r. w Warszawie. Był synem Zelika i Soni. Wyznanie mojżeszowe, narodowość polska. Mieszkał wraz z rodzicami przy Żelaznej  89  m. 51. Świadectwo dojrzałości otrzymał w 1927 r.

            Bezpośrednio po maturze złożył podanie do SGGW na Wydział Rolniczy, ale podanie nie zostało rozpatrzone z powodu braku miejsc.  Dlatego też  7  października  1927 r. złożył  podanie na Wydział  Matematyczno- Przyrodniczy  Uniwersytetu  Warszawskiego  (kierunek matematyka ścisła). Studia uniwersyteckie kończy w roku 1928, lecz  dokumenty wycofuje dopiero 27 sierpnia 1931 r.

 

 

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: Archiwum UW RP/26770.

Prawa autorskie zastrzeżone.

 

Sokołowski Zbigniew (1912-....)

źródło: Archiwum UW RP/44437 .

 

       Maturzysta

 

Urodził się 15 grudnia 1912 r. w Piotrogrodzie (Rosja). Był synem Mikołaja i Marii z d. Kosko. Wyznanie rzym.-kat., narodowość polska. Mieszkał wraz z rodzicami przy Burakowskiej 13 m.17.

         W roku 1922 po powrocie z Sowietów, zostałem  zapisany do Publicznej Szkoły Powszechnej Nr 8 w Warszawie, gdzie uczyłem się przez 4 lata ( oddziały: II, III, IV i V). W roku szkolnym 1926-27 zdałem egzamin konkursowy do kl. III Pierwszego Gimnazjum Miejskiego Mag. m. st. Warszawy. Przez cztery lata bywałem promowany z klasy do klasy, aż do kl.VI–ej włącznie. W roku szkolnym 1930-31 wystąpiłem ze szkoły z powodu ciężkich warunków materialnych rodziców.

Pracując w dzień, uczęszczałem jednocześnie   wieczorami  na Koedukacyjne Kursa Maturalne  F. A. Asta w Warszawie do klasy VII-ej.

W następnym roku szkolnym tj. 1931-32 wróciłem ponownie do I-ego Gimn. Męskiego im. Jen. Sowińskiego Mag. m st. Warszawy i uczyłem się jeszcze dwa lata (kl. VII  i  VIII). Dnia 14 czerwca 1933 r.  otrzymałem  świadectwo dojrzałości.

         Bezpośrednio po maturze wstąpił na Wydz. Mat- Przyrodniczy UW, kierunek matematyka. Studia  kończy w 1934 r. i przenosi się do Szkoły Nauk Politycznych na Wydz. Finansowo-Ekonomiczny.

         Od 1935 r. do 1939 r. był pracownikiem  biurowym Warsztatów Amunicyjnych Nr 1 Fort Bema

 

 

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: WBH  CAW AP 15; Archiwum UW RP/44437

.

Prawa autorskie zastrzeżone.

 

Stefański Zenon (1911-1985?)

 

źródło: Archiwum  UW RP/42849

 

       Maturzysta

 

Urodził się 15 września 1911 r. w Warszawie. Był synem Antoniego – krawca i Aleksandry z Wagnerów. Wyznanie rzym.-kat., narodowość polska. Mieszkał wraz z rodzicami przy Ludnej 9a m.46.

W roku 1915 po wyjeździe ojca na wojnę wyjechałem na wieś w powiecie Mławskim, gdzie mieszkałem do roku 1920. Tam też uczęszczałem do szkoły powszechnej. W roku 1920 wyjechałem do Ostrołęki. Po powrocie ojca z niewoli w roku 1921 przenoszę się do Warszawy, gdzie wstępuję do Gimnazjum Wojciecha Górskiego do klasy wstępnej. Po dwóch latach przenoszę się do I Gimnazjum miejskiego im. Jenerała Sowińskiego.(z życiorysu w podaniu na UW)

Tutaj rozpoczął  naukę od II –ej klasy od września 1923 roku, a świadectwo dojrzałości otrzymał w 1932 r.

Obowiązek wojskowy spełnia na Dyw. Kursie Podchorążych Rezerwy w Grudziądzu (15.09.1932r.-29.07.1933r.) z wynikiem dobrym, lokatą 84/119 i otrzymał tytuł podchorążego rezerwy. Był wyróżniającym się słuchaczem  za co otrzymał od Komendanta do promocji ocenę - bardzo dobry.

Bezpośrednio po wojsku wstąpił na Wydz. Matematyczno-Przyrodniczy (kierunek geografia) Uniwersytetu Warszawskiego, z którego wystąpił w 1936 r.

Zmarł 6 kwietnia 1985 r.(?).

 

 

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: WBH CAW AP 10867; Archiwum UW RP/42849.

 

Prawa autorskie zastrzeżone.

 

Szpajzman Moryc (1909-....)

 

źródło: Archiwum UW RP/25565

 

       Maturzysta

 

Urodził się 23 maja 1909 r. w Warszawie. Wyznanie mojżeszowe, narodowość polska. Mieszkał wraz z rodzicami przy Elektoralnej 32  m. 31. Naukę w Gimnazjum rozpoczął od II-ej kl. w 1920 r., a zakończył maturą w czerwcu 1927 r.

Bezpośrednio po maturze zdawał na Politechnikę Warszawską, ale nie został przyjęty, więc zapisał  się  na  Wydział Matematyczno – Przyrodniczy  Uniwersytetu  Warszawskiego  (kierunek matematyka). Studia uniwersyteckie kończy 27 września 1928 r.

 

 

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: Archiwum UW RP/25565.

Prawa autorskie zastrzeżone.

 

Trzebiński Stefan (1914-....)

źródło:  Archiwum UW RP/58642

 

       Maturzysta

 

Urodził się 26 lipca 1914r. w Warszawie. Był synem Mieczysława i Balbiny. Wyznanie rzym.-kat., narodowość polska. Mieszkał wraz z rodzicami przy Mokotowskiej 57 m.12. Naukę w Gimnazjum rozpoczął od IV-ej kl. w 1929 r., a zakończył maturą w czerwcu 1936 r.

            Bezpośrednio po maturze spełnia obowiązek wojskowy. Od  21 września 1936 r. do 18 września 1937 r. był  słuchaczem Szkoły Podchorążych Rezerwy Saperów w Modlinie, którą kończy w stopniu kaprala podchorążego o specjalności saper.

            Po wojsku wstępuje na Wydz. Matematyczno-Przyrodniczy /kierunek matematyka/ Uniwersytetu Warszawskiego, ale wystąpił w 1938 r.

 

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: Archiwum  UW RP/58642.

 

Prawa autorskie zastrzeżone.

 

Waciórski Jan Chryzostom (1907-1979)

źródło: Archiwum UW RP/35098.

       Maturzysta

              Urodził   się  27  stycznia  1907 r.  w  Warszawie.  Był   synem  Stanisława Alojzego – mistrza kowalskiego i Bronisławy Łucji z Toczyskich.  Wyznanie rzym.-kat., narodowość polska. Mieszkał wraz z rodzicami przy Wspólnej 26 m.12.

            W roku 1922/23 wstąpiłem do V Gimnazjum Magistratu miasta st. Warszawy. W roku szkolnym 1925/26 przeniosłem się do I Gimnazjum Męskiego im. Jenerała Sowińskiego Magistratu miasta w Warszawie, gdzie też w maju 1929 roku złożyłem egzamin dojrzałości.

            W tymże roku powołany został do odbycia powinności wojskowej w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 7 w Śremie (1.09.1929 r. – 30.06.1930 r.). Szkołę  kończy z postępem dobrym, lokatą  55/113 i tytułem plutonowego podchorążego rezerwy.

            Po spełnieniu obowiązku wojskowego (1930 r.) wstąpił na Wydz. Humanistyczny (fakultet prawa) Uniwersytetu Warszawskiego, z którego występuje w 1932 r. W tymże 1932 r. odbywa ćwiczenia wojskowe z oceną bardzo dobrą i otrzymał awans na podporucznika rezerwy.

            Aż do wybuchu wojny pracuje w akcyzie  jako urzędnik państwowy. 24  sierpnia 1939 r. został zmobilizowany do 32 p.p. i bierze udział w działaniach wojennych pod Modlinem. Po kapitulacji Modlina wzięty do niewoli wraz z całą załogą. Był jeńcem kolejno w obozach: Altengrabow, Brunszwik, Horomar, Neubrandenburg i Dörsel – stąd był uwolniony. Następnie przebywał  Peckelsheimie i  Padebornie  skąd wraca w 1946 r. do kraju.

Był żonaty z Apolonią Majchrzak,  z  którą miał córkę Julitę.

Zmarł 14 kwietnia 1979 r.

         Opr. Ryszard  Kozera  na podstawie:  Archiwum UW RP/35098; WBH CAW AP 1631, II.56.14295.

Prawa autorskie zastrzeżone.

 

Wasilewski Marian (1910-....)

 

źródło: Archiwum UW RP/28285.

              Maturzysta

            Urodził się 25 stycznia 1910 r.  w Warszawie. Był synem Wojciecha i Franciszki z d. Kupa. Wyznanie rzym.-kat., narodowość polska. Mieszkał wraz z rodzicami przy Pańskiej 109  m. 57.  Naukę w Gimnazjum rozpoczął od września 1919 r., a zakończył maturą w 1928  r.

            Bezpośrednio po maturze podjął studia  na Wydz. Humanistycznym  Uniwersytetu Warszawskiego, ale wystąpił 15 września 1929 roku.

Obowiązek służby wojskowej wypełnił od 19 września 1933 r. do 23 lipca 1934  r. w Dyw. Kursie Podchorążych Rezerwy  18 Dyw. Piechoty w Białymstoku z wynikiem dobrym, lokatą  10/38 i tytułem podchorążego rezerwy. W 1936 r. otrzymał awans na podporucznika rezerwy. W 1939 r. otrzymał kartę  powołania do 1-go pułku artylerii w Wilnie.                  

            Z zachowanych dokumentów wojskowych dowiadujemy się,  że  był  prac.  kontraktowym  P.K.O. w  Warszawie w Wydz. Oszczędności.

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: Archiwum UW RP/28285; WBH CAW AP 3669,13947,12882.

Prawa autorskie zastrzeżone.

 

 

Wierzbicki Zbigniew Władysław (1910-....)

źródło: Archiwum UW RP 34385.

 

       Maturzysta

 

Urodził się 10 sierpnia 1909 r. w Helsingfors (Rosja, obecnie Helsinki). Był synem Michała i Izabelli z Jaroszewiczów. Wyznanie rzym.-kat., narodowość polska. Mieszkał u brata przy Puławskiej 37 m. 33.

Razem z masowym powrotem wszystkich  wychodźców polskich do kraju ojczystego, przybyłem w roku 1919 wraz z rodziną do Warszawy. W roku 1924 ukończyłem 4-ro klasowe prywatne gimnazjum Karola Schulza ( Żurawia 2), z zamiarem przeniesienia się do gimnazjum 8-o klasowego. Jednakże komplikacje po zapaleniu płuc uniemożliwiły taki bieg rzeczy, odbierając mi wręcz możliwość nauki na dłuższy czas, tak, że rozpocząć ja mogłem dopiero w roku 1926 wstępując do I-go Gimnazjum Męskiego im. gen Sowińskiego Magistratu m. st. Warszawy ( ul. Młynarska2), które też ukończyłem, jako maturzysta w ubiegłym roku szkolnym 1929/30.

            Bezpośrednio po maturze wstąpił na Wydział Humanistyczny UW, kierunek pedagogika. Studia przerywa celem odbycia obowiązkowej służby wojskowej, który spełnił w Dyw. Kursie Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 21 warszawskim pp od 19 września 1933 r. do 13 lipca 1934 r. z wynikiem dobrym, lokatą 32/115 i tytułem podchorążego rezerwy. W 1936 r. mianowany na ppor.  rezerwy.

 

 

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: WBH  CAW AP 1264; Archiwum UW RP 34385.

 

Prawa autorskie zastrzeżone.

 

Wojciechowski Bronisław (1911-....)

 

źródło: WBH CAW AP 5726.

 

      

Urodził się 3 września 1911 r. w Warszawie. Był  synem  Szczepana  i Marianny z Brzezińskich. Wyznanie rzym.-kat., narodowość polska. Mieszkał wraz z rodzicami przy Gocławskiej 10 m. 12. Naukę w Gimnazjum rozpoczął w 1921 r., ale pewnie brak promocji w roku 1925 spowodował, że przeniósł się do V  Gimnazjum Męskiego, gdzie uczył się od IV-ej klasy w roku szkolnym 1925/26. Naukę zakończył maturą w 1931 r. Jest też absolwentem Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego.

Obowiązek wojskowy spełnia w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim od 19.09.1934 r. do 27.06.1935 r. z wynikiem zadawalniającym, lokatą 33/76 i tytułem podchorążego rezerwy. Awansowany na podporucznika rezerwy ze starszeństwa 01.01.1938 r.

Od 1 marca 1937 r. do września 1939 r. pracował w Dyrekcji Lasów Państwowych w Warszawie.

W wojnie z Niemcami bierze udział w 20 p.a.l. jako dowódca plutonu.   28.IX.1939 r. dostałem się do niewoli podczas Kapitulacji Warszawy. Najpierw przeszedł przez obóz przejściowy w Skierniewicach ( do 12.X.1939r.), a później przebywał w obozach: Hohnstein, Arnswalde, Grossborn i Sandbostel do 3 maja 1945 r. Wyzwolony przez aliantów przebywał do 19 października 1945 r. jako były jeniec w Niemczech pod okupacją angielską. Do kraju wrócił 20.X. 1945 r.

           

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: WBH CAW AP 5726.

 

Prawa autorskie zastrzeżone.

 

Piskorowski Stanisław (1909-....)

 

 źródło: WBH CAWAP 5950.

          

Urodził się 3 kwietnia 1909 r. w Warszawie. Był synem Piotra i Walerii z Mazurkiewiczów. Wyznanie rzym.-kat., narodowość polska. Mieszkał wraz z rodzicami przy Młynarskiej 16. Naukę w Gimnazjum rozpoczął od V-ej kl. w 1923 r., a zakończył w 1927 r.

            Następnie w 1931 r. ukończył całkowity kurs Wydz. Mechanicznego Państwowej Wyższej Szkoły Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. H. Wawelberga i S. Rotwanda uzyskując tytuł technologa-mechanika.

         Obowiązek wojskowy spełnia w Szkole Podchorążych  Rezerwy Piechoty w Zambrowie od 15.08.1931 r. do 30.06.1932 r. z wynikiem dobrym, lokatą 43/108 i tytułem podchorążego rezerwy. W 1935 r. otrzymał awans na podporucznika rezerwy ze starszeństwa (01.01.1935r) i przydzielony do 73 p.p. W 1938 r. został  przeniesiony do rezerwy.

         Przed wojną był pracownikiem warsztatów kolejowych w Pszczynie. Mieszkał w Piotrowicach Śl. przy ul. Marszałka Piłsudskiego 60.

 

Opr. Ryszard Kozera na podstawie: WBH CAW AP 5950.

 

 Prawa autorskie zastrzeżone.